کودک های قربانی...

اگه ازم میپرسیدن برگردی عقب باز دوست داری به دنیا بیای؟

باز هم میگفتم اره ولی شاید دوست نداشتم توی این دنیای بی عدالت بیام.مثلا میخواستم بهم یه کاغذ بدن و ایده آل هامو توش نقاشی کنم.یه دنیایی که توش هیچ کودکی گرسنه نباشه،به خاطر فقر فرهنگی از درس خوندن جا نمونه.به خاطر نبود امکانات توی آتیش نسوزن،به خاطر فرهتگ غلط ازدواج نکنند..یه جایی که کودک ها بیمار نشن..ارزوهاشون ارزو نمونه و بخندن..توی جنگ و خشونت قربانی نشن،غذای گرم بخورن...مجبور نشن با دستای کوچیکشون کار کنند.امکانات بهداشتی داشته باشن...از بزرگتراشون مهر و محبت ببینند...یه دنیای برابر پر از خوشی که با نگاه کردن اطرافمون لذت ببریم...پر از بزرگترای با مسولیتی که که مراقب این کوچولوها باشن تا بزرگ بشن و دنیا رو قشنگ بسازن با دستاشون♥

بچه هایی که بچگی میکنند و مجبور نیستند زود بزرگ بشن..دنیاشون پر از عروسک و اسباب بازیه...

اگه قرار بود باز به دنیا بیام دیدن یه دنیای اروم و بی دغدغه فقط میتونست واسم جذاب باشه.وگرنه دیدن این دنیا کجاش فشنگه؟

گاهی حس میکنم وقتی عدالتی نیست پس کسی حولسش بهمون نیست :)

دنیای این روزا برای خیلی از بچه ها خاکستری و نا امنه اما به کدوم گناه و اشتباه؟

سرکوب احساس...