سلام زندگی جدید دوست نداشتنی....

با چیزایی که امشب شنیدم استرسم برای اینده پیش رو خیلی بیشتر شد...

کاش میتونستم ذهنم رو خالی کنم این همه فکر داره از پا در میاره منو.

کاش مسیری که دوست داشتم جز گرینه های پیشنهادی روی  میز بود و من میتونستم با ذوق انتخاب کنم و لذت ببرم و ارامش بگیرم از این انتخاب و اما حالا کاملا همه چیز برعکس شده و باید مسیرم رو متوقف کنم و بعد از مدتی بگم یادش و بخیر و خاطراتش گوشه ی ذهنم بمونه...

و میتونم بگم بعضی وقتا زندگی کردن یعنی ار دست دادن همه ی چیزهای دوست داشتنی به اجبار:)

باید خودم برای منطقی زندگی کردن به اجبار اماده کنم...

و یقینن اگر همه چیز اینطور پیش بره هیج وقت حاضر نیستم برگردم به 22سالگی پر از ماجرام..

بدانید و اگاه باشید همانا پس از هر تعطیلات و روزای نسبتا خوبی باید منتظر تو دهنی روزگار بود.

سرکوب احساس...